หากว่ามีหยาดฝน ร่วงมาจากฟ้ากว้าง ใต้เมฆาอ้างว้าง ไม่มีความรู้สึกใด
เปียกปอนไปทั้งพื้น ดินลามไปถึงฤทัย เจ้าฝนร่วงมาเป็นสาย ทำให้ใจมันคนึง
อาจจะมีความเหงา เวลาที่ฝนกระหน่ำ อาจเปรียบดังกับฉัน ที่ยังไม่เดินจากไป
ติดอยู่เพียงตรงนี้ น้ำตาดังฝนท่วมใจ ไม่เคยรู้เลยใช่ไหม ว่ามีใครที่ยังคอย
* หวังเพียงใครซักคนที่พัดเอาลมฝนมา ร่างกายที่เคยอ่อนล้ามีแรงขึ้นมาได้ใหม่
แค่เสี้ยวนาทีจากนี้ จะเก็บสายฝนรอบกาย ไม่อยากให้มันหายไป ระเหยเป็นไอซักเม็ดเดียว
อยากจะขอได้ไหม ซักเสี้ยวเวลานาที ซึมซับไอฝนตรงนี้ ชโลมให้ชุ่มฉ่ำใจ
อยากจะมีซักครั้ง หวังเพียงแค่สมดังใจ เพียงแค่เธอได้ไหม เป็นฝนรอบกายให้ฉันที
