ขอเพียงแค่ไออุ่น กับมือที่คุ้นเคย ไม่อยากให้มันล่วงเลย ช่วยอยู่นานๆได้ไหม
จะเก็บทุกช่วงเวลา ทุกนาทีแสนอุ่นใจ โปรดอยู่นานๆได้ไหม จะเก็บอุ่นไอตลอดกาล
ไม่มีแสงแห่งใด เท่าแสงใจของเธอ จดจำทุกครั้งเสมอ เมื่อเจอแสงจากดวงใจ
ทุกคราที่ฟ้ามืดลง ใจยังคงไม่ไปไหน ยังอยู่ใต้แสงดวงไฟ กับใจที่ยังอาวรณ์
* ถึงคราที่ฟ้าสว่าง หมอกบางคงจางหายไป มีเพียงแค่โลกใบใหญ่ คอยปลอบใจไม่ให้ฟุ้ง
แม้ครานี้เธอไม่อยู่ เพียงให้รู้ยังคิดคำนึง ปลอบดวงใจว่าในวันหนึ่ง นานวันจึงคิดถึงคงคลาย
ปลอบดวงใจว่าในวันหนึ่ง นานวันจึงคิดถึงคงคลาย