เนื้อเพลง จดหมายจากเรือนจำ พาลอารมณ์
เขียนลงบนจดหมาย ร่างในเดือนกุมภาฯ
ฝากออกมาจากรั้ว ข้างใน
คิดถึงทุกๆ วัน คนที่อยู่ไกลแสนไกล
จิตใจยังคงเป็นห่วงอยู่เสมอ
คงเป็นเพราะความจน ทำให้ฉันต้องดิ้นรน
กระเสือกกระสน อยากได้ และอยากจะมี
บทเรียนในวันนี้ ช่างดูโหดร้ายสิ้นดี
อีกหลายปี ฉันคงได้ออกไป
แค่หลับตาลง ในยามจะนอนในแต่ละครั้ง
มีแสงไฟแยงตา ตลอดเวลา ตลอดทั้งคืน
ยามจะกินไม่เคยอิ่ม ต้องแบ่งกันปัน ทั้งฉันและเพื่อน
กอดตัวเองคอยย้ำเตือน ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
ยังคงจำได้ไหม หรือเธอคงลืม ลืมคำสัญญา
ไม่มีเวลา แวะมาหา มาเยี่ยมกัน
จดหมายที่ส่งไป ได้รับบ้างไหม ฉันเขียนทุกวัน
อยากจะรู้ว่าเธอเป็นไง สบายดีหรือเปล่า
แค่หลับตาลง ในยามจะนอนในแต่ละครั้ง
มีแสงไฟแยงตา ตลอดเวลา ตลอดทั้งคืน
ยามจะกินไม่เคยอิ่ม ต้องแบ่งกันปัน ทั้งฉันและเพื่อน
กอดตัวเองคอยย้ำเตือน ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
สิบเดือนเหมือนสิบปี เวลาในนี้ช่างยาวนาน
ต้องถูกใครๆ เขามองผ่าน จากสันดานที่เคยจำ
ความผิดที่เคยทำ ที่เคยถลำลึกลงไป
เมื่อรู้อีกทีก็สายไป ต้องทนชดใช้ในเรือนจำ
อีกหลายปี ฉันคงได้ออกไป
