จากร้อยค่อยๆ ลดลง
ฉันยังคงนั่งงงยังสงสัยใฝ่ถาม
คิดไปตั้งมากมายเพื่อนฝูงมิตรสหาย
กลายเป็นใครไม่รู้
ย้อนกลับไปหลายปีเพื่อนฉันนั้นแสนดี
ต่างคนคอยค้ำชู
ตอนนี้มันต่างไปไม่รู้ไปอยู่ไหน
พวกคนรู้ใจ
แต่ตอนนี้เหมือนมีแค่เพื่อนกิน
ยามหมดสิ้นก็พากันหนีหาย
เสียความเป็นมิตรไมตรีทำดีด้วยไม่ได้
ลับหลังก็นินทาว่าร้าย โอ้ มนุษย์
เห็นกันได้ดีก็มีแต่ความอิจฉา โอ่เพื่อนจ๋า เพื่อนจ๋า
คบมาเป็นปีพอมีปัญหาก็พากันหนี โอ่เพื่อนเอ๋ย เพื่อนเอ๋ย
รักกันจังเลยไม่เคยเห็นหัวเมื่อมีปัญหา
เห็นกันได้ดีก็มีแต่ความอิจฉา โอ่เพื่อนจ๋า เพื่อนจ๋า
คบมาเป็นปีพอมีปัญหาก็พากันหนี โอ่เพื่อนเอ๋ย เพื่อนเอ๋ย
บอกเลยคนแบบนี้คบไม่ได้ กลับกลายเป็นพิษร้ายที่คาดไม่ถึง
แต่ตอนนี้เหมือนมีแค่เพื่อนกิน
ยามหมดสิ้นก็พากันหนีหาย
เสียความเป็นมิตรไมตรีทำดีด้วยไม่ได้
ลับหลังก็นินทาว่าร้าย โอ้ มนุษย์
เห็นกันได้ดีก็มีแต่ความอิจฉา โอ่เพื่อนจ๋า เพื่อนจ๋า
คบมาเป็นปีพอมีปัญหาก็พากันหนี โอ่เพื่อนเอ๋ย เพื่อนเอ๋ย
รักกันจังเลยไม่เคยเห็นหัวเมื่อมีปัญหา
เห็นกันได้ดีก็มีแต่ความอิจฉา โอ่เพื่อนจ๋า เพื่อนจ๋า
คบมาเป็นปีพอมีปัญหาก็พากันหนี โอ่เพื่อนเอ๋ย เพื่อนเอ๋ย
บอกเลยคนแบบนี้คบไม่ได้ กลับกลายเป็นพิษร้ายที่คาดไม่ถึง
เห็นกันได้ดีก็มีแต่ความอิจฉา โอ่เพื่อนจ๋า เพื่อนจ๋า
คบมาเป็นปีพอมีปัญหาก็พากันหนี โอ่เพื่อนเอ๋ย เพื่อนเอ๋ย
รักกันจังเลยไม่เคยเห็นหัวเมื่อมีปัญหา
เห็นกันได้ดีก็มีแต่ความอิจฉา โอ่เพื่อนจ๋า เพื่อนจ๋า
คบมาเป็นปีพอมีปัญหาก็พากันหนี โอ่เพื่อนเอ๋ย เพื่อนเอ๋ย
บอกเลยคนแบบนี้คบไม่ได้
