ก้อนดินก้อนหนึ่ง ถูกโชคชะตา มองเห็นคุณค่าก้มเก็บมาวางบนพื้นที่ดาว
เมื่อโดนแสงส่อง ก็ผ่องก็ดูเพริดพราว อยู่เวทีดาว แต่ใจเราก็ยังปอนปอน
ขอเป็นดาวใหม่ ที่ใจเป็นดิน ลอยล่องเมฆินทร์แต่ใจยังอินทางดินบ้านดอน
ขอทำหน้าที่ ให้สุดบนทางสัญจร เป็นดาวปอนปอน เป็นแสงนีออนบนก้อนดิน
* อย่าลืมกันนะสัญญา ฉันคงไร้ค่าหากเธอมองไม่อิน
แววซุป’ตาร์ อาจดูหมองยามเธอหมิ่น คำตัดสินคือรักเธอ
** ก็ยังเป็นคนปอนปอน อยู่จุดไหนใจปอนปอน ก็ยังคอยให้เธอแคร์อยู่เสมอ
อยากฟังเสียงคนปอนปอน บอกให้ฉันรู้ว่าเธอ ทักคอยส่งรักให้มาเจอ
ยังรอเธอ บอกว่ารักกัน
ฟ้าดินกำหนด รับบทเป็นดาว ก่อนจะแพรวพราวอวดสุกสกาวแข่งดาวร้อยพัน
ไม่ลืมตัวดอก ก็เทียวบอกใจทุกวัน จะยังยืนยันส่องสีสันในนามก้อนดิน
( * , ** , ** )
