* จงให้ความไว้ใจ จนกว่าตัวเขาจะทรยศมันเอง
แล้วเขาก็จะรู้สึก ผิดกับสิ่งที่เขาได้ทำพลาดไป
แล้วจะไม่เสียใจ อาลัยอาวรณ์ให้กับคนอย่างเธอ
เพราะฉันทำดี ที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรที่ต้องค้างคาในหัวใจ
ต่อให้ฉันทำดีดุจดั่งกับเทวดา ถ้าคนมันไม่รักสักวันต้องบอกลา
ทั้งรักทั้งไว้ใจ สุดท้ายก็กลายเป็นผักปลา เธอทิ้งขว้างกันโดยที่ไม่หันมาสบตา
** ไม่รู้ทำไม เมื่อรักใครก็ต้องเจ็บ ไม่รู้ทำไม หัวใจยังไม่เข็ด
ยิ่งรักยิ่งห่างไกล ยิ่งฝืนยิ่งปวดใจ แต่ก็ยังรักไม่ไปไหน
( * )
คนทรยศก็คงได้รับเวรกรรม ส่วนไอ้คนที่มันรัก นี่แหละคือผลของการกระทำ
รักเธอไม่เผื่อใจ รักใครไม่เผื่อเลย สุดท้ายก็กลายเป็นเหงาเป็นเศร้าเป็นเขาที่ทิ้งไป
( ** , * , * )