ก่อนเคยรักดังดวงใจ พอรู้เธอมาเปลี่ยนแปรไป ดังใจจะขาดรอนรอน
เธอลืมฉันลง ไม่มั่นคงเหมือนดังแต่ก่อน แฝงไว้ด้วยรักกะล่อน แน่นอนหัวใจไม่มี
หลอกฉัน รักเพียงลมลม ความรักเราเหมือนดั่งยาขม ไม่รื่นชื่นชมฤดี
เธอแจกหัวใจ ไปให้กับหลายสตรี รักที่เคยว่าดี เดี๋ยวนี้เป็นยาขมไป ....
วังเวงเหว่ว้า รักเธอเท่าฟ้า แต่เธอกลับมาทำลาย
เสียแรงรักคุณ เทิดทูนไว้เหนือดวงใจ มิน่าจะมาเปลี่ยนไป เสียดายที่รักกันมา ...
* จากกันแล้วไกลแสนไกล เธอไม่ได้รักดั่งจริงใจ อย่างฉันเคยปรารถนา
รักเคยหวานชื่นเดี๋ยวนี้ขมขื่นเป็นยา หากแม้ว่ามีชาติหน้า ขออย่าพบคนหลายใจ
( * )
