ฟ้าคือจังสิเหงา จันทร์มาซางนั่งเศร้า ดาวที่เคยส่องแสง ดับมอดไปเมื่อเจ้าบ่แยง
คนที่เคยเคียงคู่ จักเพิ่นไปอยู่ไส เสื้อผ้าเจ้าเก็บไว้ ไว้รอวันที่เจ้ากลับมา
* ใจฮำฮอนวอนหล่า. ใจเอิ้นหาผู้ฮู้ก้อนคำ
หวนคืนบินหารัง ได้บ่น้อ อ้ายยังรอเจ้าเด้อ
** อยู่มองใดล่ะบ่อนเคยอยู่ อ้ายเป็นห่วงหา ใจสะออนผู้สุขเคียงใกล้ประสงค์ใจฮักมั่น
ยังถ่าคอยหล่านางยามแลง ฮอดยามแลงคึดฮอดเจ้าแฮง เป็นจั่งได๋หนอสาว
ใจฮำฮอนสะออนฮอยเก่า คึดฮอดจนสวอย ใจผู้คอยกะว่าฮักเดียว กลับมาเด้อนางน้อย
จากกันไปเจ้าบ่หัวซา ใจคนลากะดำคือว่า อุกเด้ละหัวใจ
คนที่เคยเคียงคู่ จักเพิ่นไปอยู่ไส เสื้อผ้าเจ้าเก็บไว้ ไว้รอวันที่เจ้ากลับมา
( * , ** )
