ตอนนี้คล้ายว่าฉัน ต้องยืนอยู่คนเดียว ตัวคนเดียว ไม่มีผู้ได้
อยู่ลำพังเหน็บหนาว ท่ามกลางแสงไฟ ไม่สุขใจเหมือนดังเมื่อก่อนเลย
ก่อนจะนอนคืนนี้ ขอให้ฉันนั้นฝันถึงเธอ ขอละเมอพร่ำเพ้อถึงเธอได้ไหม
เราก็รู้ตัวดี ว่าไม่คู่ควรกับใคร ตอนที่เธอจากไป คงผิดหวัง
* เมื่อก่อนนั้นเธอก็ยัง อยู่กับฉันเมื่อตอนก่อนนอน
ดูละครหนังเรื่องเดิม ความสุขนั้นที่เรือนหายไป
แต่ตอนนี่คลัายว่ามัน ว่ามันจะสายเกินไป. เมื่อเธอเดินจากไป ไม่กลับมา
ก่อนจะนอนคืนนี้ ขอให้ฉันนั้นฝันถึงเธอ ขอละเมอพร่ำเพ้อถึงเธอได้ไหม
ขอให้เป็นฉากสุดท้าย ขอให้เธอนั้นลืมฉันไป ลืมคนที่ไม่เอาไหนอย่างฉัน
จนฉันหลับไป ช่วงเวลาเหล่านั้น คือนิทานที่ทำให้ฉันเติบโต เมื่อเธอเดินจากไป ไม่กลับมา