อยู่ไกลจนสุดสายตา
ไม่อาจเห็นว่าเราใกล้กัน
และทุกครั้งหัวใจฉันยังคงไหวหวั่นกับความท¬รงจำ
นึกถึงครั้งแรกเราพบกัน
เธอและฉันไม่เคยต้องไกล
ในวันนี้ฉันต้องเผชิญความไหวสั่นอยู่ภายใน¬ใจ
กลัวการที่เราไกลกัน
กลัวว่าใจจะเปลี่ยนผันไป
ฝนพรำ
เปรียบเหมือนครั้งฉันพบเธอ
แววตาของเธอยังคงติดตรึงในใจไม่ลืม
รักเรา
ยังไม่เก่าลงใช่ไหมหรือกาลเวลาหมุนไ¬ป
เปลี่ยนใจเธอเป็นอีกดวง
เธอ
เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังคงห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหม
คนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร
น้ำตามันยังไหลออกมา
หยาดน้ำค้างในยามเช้า
กับลมหนาวจับใจ
สายลมโชยอ่อน
พัดพาความรักฉันไป
ส่งถึงใจเธอที
อื้ม
เธอ
เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังคงห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหม
คนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร
น้ำตามันยังไหลออกมา
กาลเวลาอาจทำให้ใจคนเราเปลี่ยนผันในวันต้อ¬งไกล
แต่ฉันยังคงมีแต่เธออยู่ในหัวใจเสมอ
เธอ
เธอยังคิดถึงฉันไหม
เมื่อสองเรานั้นยังคงห่างไกล
เมื่อเวลาพาเราให้ไกลกัน
รู้บ้างไหม
คนไกลยังคงหวั่นไหว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร
น้ำตามันยังไหลออกมา
เย้เย
ฮู้ว
เมื่อเขามองดูภาพเธอทีไร
น้ำตามันยังไหล
