มองนาใจแห้ง ฟ้าดินเหมือนแกล้ง
สาปแช่งชาวนา สงสารบิดรมารดา
กู้เงินเขามาน้ำตาท่านริน
โอ โอ่โอ้ ความหวัง
รักที่จริงจัง ก็มลายไปสิ้น
ขาดผลประโยชน์จากนา
ครอบครัวของข้าก็แทบจะไม่มีกิน
ท่วมแล้วท่วมอีก
คนรักก็ปลีก จะคิดโบยบิน
ธรรมชาติโหดร้าย
น้ำมากเกินไป กล้าก็ตายทั่วถิ่น
เท่านี้ ยังไม่พอ ยังโดนโกงต่อ ไม่มีที่ทำกิน
ทั้งจนทั้งเจ็บ เหมือนโดนตอกเล็บ
เมื่อมองผืนดิน
สู้กัดฟันทำมา ถางดงพงป่า
ปักกล้าลงดิน หนี้สินรุงรัง
ต้นบ้างดอกบ้าง เพราะกู้เขามากิน
ช่วยไม่ได้ จำนองเขาขาด
เถ้าแก่มาวัด ยึดกรรมสิทธิ์ผืนดิน
ย้ายแล้วย้ายอีก
จำต้องหลีกเพราะกู้หนี้ยืมสิน
บุกป่าต่อไปถางดงพงใหม่ ก็เพื่ออาศัยทำกิน
อยากเกิดมาจน แม้พวกเราบ่น
ก็ไม่มีคนเขาได้ยิน