อีก 3 นาทีจะ6โมงเช้า ข่มตาให้นอนเท่าไหร่ ยังไม่เคยได้ซักที
ไม่รู้ทำไมในเวลานี้ จิตใจกระวนกระวาย คล้ายๆกำลังคิดถึงเธอ
*อยากจะลืมลืมใครสักคน แต่เมื่อคิดถึงเธอขึ้นมา กลับปล่อยให้น้ำตา
พาให้คิดถึงวันเก่า จนลืมความคุ้นเคยที่ไม่มีเรากับเรื่องราว
**มันทำให้นอนไม่หลับ มันทำให้ฉันต้องตื่น อาจต้องฟื้นใจในยามค่ำคืน
ให้มันคล้ายว่าเธอไม่จากไป ถึงนอนก็นอนไม่ได้
เพราะฉันนั้นยังไม่อาจหยุดทำร้ายใจตัวเองที่อ่อนไหว
ไม่ยอมรับว่าเธอจากไปเสียที
ต้องนับดวงดาวอีกกี่พันล้าน จนกว่าที่ใจของฉัน จะเป็นเหมือนเดิมได้ซักที
รู้แค่เพียงว่าในตอนนี้ หากมีเธอเคียงข้างกัน ฉันคงหลับฝัน