* ให้ฉันได้หลับตาแล้วเดินหน้าต่อ เพราะฉันยังไม่กล้าพอ เหมือนคนไม่รู้จักกัน
เธอเจอกับฉันแล้วทำหน้างอ เหมือนฉันเป็นไอ้บ้าบอ
ฉันเลยเพียงแค่อยากขอ ให้ฉันได้หลับตาลงช้าๆ
แล้วเดินหน้าต่อ แค่เพียงอึดใจก็พอ จะขอให้ฉันหลับตา
แล้วเดินหน้าต่อ แค่เพียงอึดใจก็พอ ขอเธอจงได้โปรด
ฉันรอคอยแค่โชคชะตา ปาฏิหาริย์แดนสนธยา และเธอคงทำได้แค่เพียงยิ้ม ไม่สนเพราะคนจะลา
เธอและเขาทำฉันประหม่า แม้เราไม่ได้สนทนา เธอทำฉันนั้นหน้าชาๆ เมื่อตอนเธอมา
เธอบอกไม่อยากให้ใครคนอื่นได้รู้ I'm Too Shy แต่ฉันก็ยังรักเธอ แม้ใครจะว่าเธอดูร้าย
เผลอมั่นใจเหลือเกินไม่ดูทางขวาหรือดูซ้าย ต้องทำเหมือนไม่รู้จัก ฉันทำได้แค่นิ่งดูดาย
ใจฉันมันยังไม่พร้อม ลึกข้างในยังไม่ยอม ฉันไม่แคร์ใครมอง ที่ยังไม่นอนเพราะใจยังใฝ่ปอง
ในครั้งนั้น คล้ายๆมันเป็นความฝัน มันเคยมีเธอ และฉันก่อนเขาคนนั้น
ถ้าหากเมื่อไหร่ฉันหลับ อย่าปลุกให้ฉันได้ตื่นมา พบกันในนิทรา อย่าปลุกให้ฉันได้ลืมตา
ฉันควรจะภาวนา ได้โปรดอย่ารักคนอื่นนะ แต่แล้วต้องเตือนตัวเอง ทั้งหมดนี้ฉันแค่ยืมมา
( * )