สายลมพัดพา เอาความเหน็บหนาว
ปนความเหงา เมื่อยามฝนเท
สาวนุ้ย ใจโลเล จากไปเสียไกล ไม่รู้ว่า
ในตอนนี้ แก้วตาคนดี พันพรือมั่ง
ฟ้าครึ้ม คำรามเสียงดัง เหมือนเสียงฉัน
อัดอั้น อยู่ในหัวใจ
คิดถึงจริง ๆ ได้แต่อยู่นิ่ง ๆ เพราะทำไหรไม่ได้
เพราะไม่ใช่ คนในสายตา เหมือนแต่ก่อน
ความห่วงใย ยังคงมีให้ เพื่อเธอ เสมอคนดี
ไม่ว่าตอนนี้ หรือว่าตอนไหน
เจ็บซ้ำปาใด น้องเห้อกลับมา
ไม่เคยไปไหนสาวเห้อรู้ไว้
ทุกห้องหัวใจ ยังเก็บไว้ให้น้อง
คิดถึงจริง ๆ ได้แต่อยู่นิ่ง ๆ เพราะทำไหรไม่ได้
เพราะไม่ใช่ คนในสายตา เหมือนแต่ก่อน
แต่ความห่วงใย ยังคงมีให้ เพื่อเธอ เสมอคนดี
ไม่ว่าตอนนี้ หรือว่าตอนไหน
เจ็บซ้ำปาใด น้องเห้อกลับมา
ไม่เคยไปไหนสาวเห้อรู้ไว้
แต่ความห่วงใย ยังคงมีให้ เพื่อเธอ เสมอคนดี
ไม่ว่าตอนนี้ หรือว่าตอนไหน ๆ
เจ็บซ้ำปาได สาวเห้อหลบมา
ไม่เคยไปไหนสาวเห้อรู้ไว้
ทุกห้องหัวใจ ทุกห้องหัวใจ ยังเก็บไว้ให้น้อง
