อยากให้เป็นวันที่คืนและดาว นั้นพราวส่องเต็มท้องฟ้า
ในที่มีเธอและฉันนั่งมองขึ้นไป จากโลกแสนไกลให้เราได้นั่งมอง
ให้ฉันได้บอกรักเธอทุกคืน แม้ฝืนกฎกาลเวลา
ให้ฉันได้อยู่ข้างเธอที่เดิมแม้วันเปลี่ยน ห้วงโคจรจะดึงเธอจากไปไม่หวนมา
ฉันนึกถึงเธอไปจนถึงเช้าค่ำ ได้ใกล้กับเธอในใจก็พอแล้ว
มันน่าจะมีวิธีทาง ให้ฉันได้ย้อนกลับไป ในช่วงที่หมอกเมฆเบาบาง
ในืนที่สายฝนนั้นเปลี่ยนเป็นหมอกน้ำค้าง ในคืนที่สองเราได้เจอความหนาวบางๆ
ในวันที่แสงดาวนั้นส่องถึงคนนับล้าน ในวันที่เราสองคนได้เก็บเรื่องราวต่างๆ
อยากให้เป็นวันที่คืนและดาว นั้นพราวส่องเต็มท้องฟ้า
ในที่มีเธอและฉันนั่งมองขึ้นไป จากโลกแสนไกลให้เราได้นั่งมอง
ให้ฉันได้บอกรักเธอทุกคืน แม้ฝืนกฎกาลเวลา
ให้ฉันได้อยู่ข้างเธอที่เดิมแม้วันเปลี่ยน ห้วงโคจรจะดึงเธอจากไปไม่หวนมา
ไอ้ฉันรู้ดีว่ามันไม่ง่ายหรอก
นั่งจ้องมองดูดาวพร้อมเดือนก็ไม่มีคำตอบ
ไอ้คนอย่างเรามันคงไม่ได้ความ
เวลานั่งเมาคนเดียวชอบได้เพลง
ฉันมองออกนอกหน้าต่าง แล้วเห็นความจริงทุกครั้งที่ลืมตา
ชีวิตก็เหมือนกระดาษที่เขียนแล้วทิ้งทุกครั้งที่มองฟ้า
นั่งจิบเบียร์และเขียนเพลงทุกครั้งที่มองดาว
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ไม่กลัวถ้าฉันยังมีแรง
ระหว่างที่ฉันได้เดินเหมือนอยู่ตัวคนเดียว
เธอได้เข้ามาให้ฉันได้พบเจอเรื่องราวเหล่านั้น
ความจริงที่แท้ฉันทำได้เพียงมองดูเธอผ่านไป
กับช่วงเวลาที่หมุนวน ท่ามกลางความสับสนของใจ
ให้ได้มอง
อยากให้เป็นวันที่คืนและดาว นั้นพราวส่องเต็มท้องฟ้า
ในที่มีเธอและฉันนั่งมองขึ้นไป จากโลกแสนไกลให้เราได้นั่งมอง
ให้ฉันได้บอกรักเธอทุกคืน แม้ฝืนกฎกาลเวลา
ให้ฉันได้อยู่ข้างเธอที่เดิมแม้วันเปลี่ยน ห้วงโคจรจะดึงเธอจากไปไม่หวนมา
อยากให้เป็นวันที่คืนและดาว นั้นพราวส่องเต็มท้องฟ้า
ในที่มีเธอและฉันนั่งมองขึ้นไป จากโลกแสนไกลให้เราได้นั่งมอง
ให้ฉันได้บอกรักเธอทุกคืน แม้ฝืนกฎกาลเวลา
ให้ฉันได้อยู่ข้างเธอที่เดิมแม้วันเปลี่ยน ห้วงโคจรจะดึงเธอจากไปไม่หวนมา