สายฝนที่เคยเป็นใจ ดังรักที่เคยผูกพัน ถมทับทุกข์ร้อนในใจ อ้างว้างในคืนปลอดดาว
เมื่อเหงาคิดถึงคนที่ฉันรักต้องมาจากไป ได้แต่มองฝนที่ร่วงลงมา ต้องอยู่กับน้ำตาในค่ำคืนเหงา
* ฉันจะไม่โทษตัวเธอ ที่ทิ้งความฝันที่ร่วมกันมา แต่ฉันจะโทษตัวเอง ที่ทำให้เธอต้องมีน้ำตา
** ต่อจากนี้สายฝนจะเป็นความหลังในคืนเดียวดาย
ต้องตื่นจากฝันงดงามในใจ ได้แต่ฝันร้ายในคืนฝนพรำ
ต่อจากนี้หัวใจยังคงอ้างว้างทุกข์ทรมาน
ความเจ็บและช้ำมันคงยาวนาน เธอจากไปแล้วในคืนฝนพรำ ไม่กลับมา
พร่ำเพ้อและภาวนาให้ฝนพาเธอกลับมา สายฝนโปรยปรายในใจ อ่อนล้าไม่มีวี่แวว
เมื่อฟ้านำพาเธอมา ให้รักแล้วต้องบอกลา ได้แต่มองฝนที่ร่วงลงมา ต้องอยู่กับน้ำตาในค่ำคืนเหงา
( * , ** )
( ** , ** )