โอ้ ตื่นแต่เช้าลุกมองดูฟ้า แดดมันร้อนจ้า เข้าตาเชียวน้อง พี่รีบตื่นและหิวข้าว ทุกคราวใจหมอง
พี่คลำท้อง บ๊ะแสบจริงทรามวัย จะกินอะไรดีล่ะ จะทำยังไงดีล่ะ หิวแล้วนะ พับผ่าบ๊ะ สตางค์ไม่มี
มองจนทั่ว ครัวเรานี่ เลวเต็มที่ ไม่มีอะไรจะกิน...โอ้
โอ้ เหลือบมองไปพบเอ๊ะอะไรริมฝา นั่นผักคะน้า อ้อนั่นผักกระถิน
อยากผัดกะหมูหาดูสักชิ้น ไม่ได้กิน เพราะสตางค์ไม่มี
ไอ้เรามันจนไปน่ะ จะทำอะไรดีล่ะ หิวแล้วนะ พับผ่าบ๊ะ ต้องคิดให้ดี
มองจนทั่ว ตัวเรานี่ (กางเกงไงพี่) เออ...ต้องถอดเอาไปจำนำ
