อาจจะท้อล้มลงกี่ครั้ง
แต่ฉันก็ยังหายใจ
เหนื่อยที่ต้องแสดงว่าทนไหว
มีหลายครั้งที่ใจสลาย
แลกทุกอย่าง หวังจะเปลี่ยน
และเดินก้าวไปไม่มองกลับหลัง
ทำร้ายให้เธอ เจ็บช้ำลำพัง
แกล้งทำว่าดูเป็นคนที่ใจร้าย
แต่บทที่เป็นตัวฉัน ก็ยังต้องเล่นไป
ไม่รู้จะเป็นอย่างไร แสดงต่อไป ก็เท่านั้น
ชีวิตก็เหมือนละคร ต่างตรงไม่รู้ตอนจบแค่นั้น
ไม่อาจเขียนให้เป็นดั่งใจ แต่จะขอแสดงต่อไป ทุกวัน
อาจดูเหมือนจะดีที่ตรงนี้ แต่ว่าฉันก็ไม่เหลือใคร
จะดีร้ายต้องทนเก็บเอาไว้ ไม่มีใคร ที่จะรับฟัง
แลกทุกอย่าง หวังแค่เพียง
ให้คนทุกคนนั้นมองมาที่ฉัน
ทำร้ายให้เธอ เจ็บช้ำลำพัง
กว่าจะรู้ว่าทำอะไรลงไปก็สาย
แต่ตัวละครคือฉัน ก็ยังต้องเล่นไป
ไม่รู้จะเป็นอย่างไร แสดงต่อไป ก็เท่านั้น
ชีวิตก็เหมือนละคร ต่างตรงไม่รู้ตอนจบแค่นั้น
อยากจะเขียนให้เป็นอย่างใจ แต่สุดท้ายไม่ได้ดั่งใจ
แต่ตัวละครคือฉัน ก็ยังต้องเล่นไป
ไม่รู้จะเป็นอย่างไร แสดงต่อไป ก็เท่านั้น
ชีวิตก็เหมือนละคร ต่างตรงไม่รู้ตอนจบแค่นั้น
ไม่อาจเขียนให้เป็นดั่งใจ แต่ก็หวังให้เป็นดั่งใจ สักวัน
