ยังจำทุกคำที่เจ้าบอกมา
ว่าจะอยู่รักษาความสุขให้ทุกข์สลายไป
เชื่อทุกคำโกหก ยอมรับกับคำที่พูดไว้
แต่วันนี้ความสุขที่หายไป
ทุกคำที่เคยพูดไว้คุณทำไม่ได้เลย
เมื่อเขาไม่รักก็ควรออกไป
จะยื้อจะรั้งทำไม ออกไปมันเสียเวลา
เขาบ่เอาเจ้าแล้ว ยอมรับละแมะว่า
อย่าอยู่ให้เสียเวลาไปซะ บ่ต้องห่วง
คั่นเขาบ่ฮักก็จั่กสิอยู่ไปเพื่ออีหยัง
เขาเบื่อเขาซังอย่าเลยอย่ารั้งอย่าฝืนอยู่ต่อ
ก็ก็ควรปล่อยวาง ว่าเขาบ่เอา เขาเบื่อ เขาพอ
ฟ่าวไปซะเถาะ 7 ปีที่รอมันทรมาน
คั่นเขาบ่ฮักก็จั่กสิอยู่ไปเพื่ออีหยัง
เขาเบื่อเขาซังอย่าเลยอย่ารั้งอย่าฝืนอยู่ต่อ
ก็ควรปล่อยวาง ว่าเขาบ่เอา เขาเบื่อ เขาพอ
ฟ่าวไปซะเถาะ 7 ปีที่รอมันทรมาน
คั่นเขาบ่ฮักก็จั่กสิอยู่ไปเพื่ออีหยัง
เขาเบื่อเขาซังอย่าเลยอย่ารั้งอย่าฝืนอยู่ต่อ
ก็ควรปล่อยวาง ว่าเขาบ่เอา เขาเบื่อ เขาพอ
ฟ่าวไปซะเถาะ 7 ปีที่รอมันทรมาน
ฟ่าวไปซะเถาะ 7 ปีที่รอมันทรมาน
