ยังมีเพลงเพลงนึงที่ฉันนั้นเคยได้เขียน ยังมีเสียงเปียโนที่ฉันนั้นเตรียมจะเล่นให้เธอฟัง
เพื่อให้เธอนั้นได้รับรู้ความจริงในใจของฉัน จึงค่อยๆ เรียบเรียงเพลงนั้นตลอดมา
และในวันที่ฉันนั้นเขียนใกล้จะเสร็จแล้ว ก็เป็นวันเดียวกันที่เธอนั้นจากไปโดยไม่มีวี่แวว
เพลงจากใจของฉันคงไม่มีประโยชน์อีกแล้วที่จะเขียนให้จบลง
* คงไม่เขียนไม่ต่ออะไรและให้ค้างไว้อย่างนั้น ให้มันเป็นบทเพลงที่เขียนไม่จบ เพราะไม่มีใครต้องการ
ยังไม่รู้จะบอกอะไรกับชีวิตที่เหลือแค่ฉัน เมื่อเธอไม่อยู่ เพลงนี้คงมีคำร้องแค่นั้น
และไม่ว่ากี่ครั้งที่ฉันนั้นได้นั่งฟังเพลงนี้ ก็จะมีภาพเธอเกิดขึ้นทุกทีที่ฉันได้รับฟัง
เพลงที่เขียนไม่จบเพลงนี้จึงมีความหมายทุกครั้ง ที่ช่วยพาวันแห่งความหลังนั้นย้อนกลับมา
(*)
เมื่อเธอไม่อยู่ เพลงนี้คงถูกเก็บไว้แค่กับฉัน แต่หากเธอนั้นฟังอยู่ โปรดรู้ตอนจบเพลงนี้
นั้นอยู่ที่ใจเธอเท่านั้น