สายน้ำที่ล่วงเลยผ่านไป หยุดหัวใจของฉันอันอ่อนล้า
ก็ยังคงมีเพียงน้ำตา และวันเวลาในภาพวันเก่า
แต่ล่ะคำที่เธอพูดออกมา จากแววตาที่เหมือนคนหมดใจ
อยากจะขอเวลาสักนิดได้ไหม ให้ฉันได้เตรียมหัวใจ
* ไว้ก่อน ก่อนที่จะจากไป และสุดท้ายจะเป็นอย่างไร ฉันต้องเตรียมใจยอมรับให้ได้
** จุดจบก็คือต้องเสียใจ จุดจบก็คือต้องร้องไห้
จุดจบก็คือไม่เหลือใคร ที่คอยห่วงใยดูแลอย่างวันนั้น
จุดจบก็คือต้องช้ำใจ จุดจบก็คือต้องแพ้พ่าย
จุดจบก็คือต้องฟืนใจ ลบเธอออกไปจากใจที่ผูกพัน
สุดท้ายก็เหลือเพียงแค่ฉัน อยู่ในคืนวันที่แสนเจ็บปวดใจ
และฉันจะมีชีวิตต่อไปอย่างไร หากว่าเธอคือดั่งหัวใจและแรงผลักดันฉันมา
เพราะเธอไม่ย้อนคืนกลับมา หมดปัญญาจะรั้งเธอเอาไว้
ก็ยังคงมีเพียงแผลใจ กรีดลึกลงไปซ้ำที่รอยเก่า
ยิ่งฝืนลืมมันสักเท่าไร ยิ่งร้องไห้ทำร้ายใจแทบพัง
อยากจะขอให้เธอได้ฟัง คำพูดของฉันสักครั้งได้ไหม
และฉันจะมีชีวิตต่อไปอย่างไรหากไม่มีเธอเคียงข้างกายเหมือนวันคืนที่แล้วมา