เสมือนท้องฟ้าสงบเสงี่ยมตรึงตาตรึงใจ
เพรี้ยมพร้อมสมสมัยกุลสตรีที่สูงส่ง
เสมือนขุนเขาสลับเปลี่ยนกลมกลืนกลางดง
ตระหง่านทมิฬยืนยงในปฐพี
.........
เสมือนท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนทันใด อังกอร์
เปรี้ยงปร้างสว่างไสวอันตรายไปทุกที่ อังกอร์
พายุหมุนฝุ่นตลบกลบแผ่นดินทันที อังกอร์
มนุษย์สัตว์ตื่นตนกหนีกระจัดกระจาย
เมื่อวิญญาณร้ายกลายร่างไม่มีใครยับยั้งเธ¬อได้
ใครขวางเธอฆ่าทำลาย ติดตาม
เมื่อกลับเป็นตัวเธอเอง
หวาดกลัวหวั่นเกรงควรคลั่ง
ไปชั่วชีวิตเวรกรรม อังกอร์