ดาวกลางดินเจ้ากลับคืนถิ่นหรือยัง ดาวดวงน้อยยังคอยหวัง เป็นดาวเด่นดังในเมืองกรุง
ลืมนาลาถิ่นว่าเกิดกลางดินกลิ่นโคลนฟุ้ง ใฝ่เป็นหงส์ทิ้งดงทิ้งทุ่ง ระวังดาวรุ่งน้ำตาริน
คนจน จน สู้อดสู้ทนคอยเหงา ทุ่งดูร้างไร้นางแนบเนา ไม่มีดาวเจ้ามาเคียงดิน
ชายจนคนเก่า ยังคอยเฝ้าแม่ดาวดิน ฝากวอนฟ้าตามหายุพิน ลดดวงลงดินมากินน้ำคลอง
* น้องเอ๋ยก่อนเคยให้สัญญาพี่ ใต้เงาจันทร์ริมนที ว่าคนดีจะไม่มีสอง
เปลี่ยนใจไปแล้วหรือไรเนื้อทอง อวยชัยให้น้องสู่ห้องหอทองของคนลวง
ชายใจโทรมคอยปลอบประโลมยามเหงา แม้นสิ้นหวังยังคอยเฝ้าวันที่ดาวมาชื่นทรวง
แหงนคอรอท่าวันดาวบ้านป่าลาดวง ก็จะคอยรับช่วง ดาวดับดวงประดับกลางดิน