เหมือนว่าเพิ่งเข้าใจ ว่ารักเธอมากมายแค่ไหน ก็ตอนที่เธอจะไปไม่อยู่ข้างกันเหมือนวันเก่า
ยังจำทุกเรื่องดีๆ ที่เธอเคยมีให้กับฉัน
อาจเป็นเวลาที่มันช่างแสนสั้น ที่เราเคยเดินเคียงข้างกัน แต่ฉันไม่ลืม
* จะไม่ขอแรงดึงดูดใด ให้ฉันโคจรรอบใครที่ไม่ใช่เธอ
จะยืนรอเธอตรงนี้ เผื่อวันไหนเธอกลับมา จะเห็นว่าฉันยังรอ
** ถึงรู้ถ้ารอให้เธอกลับมาหา คงไม่เหลือน้ำตาให้ไหลรินต่อ
ถึงรู้ว่าเธอไม่เคยต้องการ ถึงรู้ว่าฉันต้องทรมาน อีกนานแสนนาน
แต่ฉันก็ยังจะทนต่อไป เมื่อความรักยังมีอยู่เต็มหัวใจ
ภาพวันของเรายังวนอยู่รอบกาย ยังคิดถึงหัวใจแทบสลาย ในจักรวาลที่ฉันต้องการมีแค่เธอ
ก็เหมือนกับฉันเป็นบริวารที่ต้องการโคจรรอบเธอ ก็แค่เท่านั้น
ถ้าปล่อยให้ฉันนั้นลอยเคว้งคว้างโดยไม่มีเธอ ก็ไม่ใช่มั้ง
เพราะนับจากเธอหายไป บอกเลยตัวฉันก็ไม่ชินสักวัน
และนี่คือสิ่งที่ต้องเผชิญ พยายามก้าวข้ามแล้วก็ลืมมัน
เพราะต่อให้ฉันอยากลืม อยากลบมันออกจากหัวสักเพียงใด
แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองอยู่ดี ทำไมภาพเธอไม่หายไป