ความมืดที่ว่าน่ากลัว ก็ไม่เท่าใจเธอที่มันมืดบอดลง
ไม่ต้องถามหรอกความซื่อตรง ไม่มีความหมายกับเธออีกต่อไป
สำหรับฉันมันสำคัญเสมอ แต่เธอไปหลงลืมไว้ที่ไหน ที่เขาหรือว่าที่ใคร...ช่วยตอบที
* เมียยืนหนึ่งน่ะเหรอไม่เคยมี...รักยืนหนึ่งน่ะเหรอไม่เคยได้
ปล่อยให้เขาควักตาฉันไป...เหมือนเธอควักใจฉันไปย่ำยี
ผีห่าซาตานยักษ์มารตนไหน...ที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปแบบนี้
ทำเหมือนของตาย...ที่มันยังมี...ลมหายใจ
** ตาบอดเพราะรักเธอ...เหมือนเภาในนางสิบสอง
รักเรามลายกลายเป็นละออง...ปลิดปลิวสลายไป
ท้าวรถสิทธิ์มากรัก...เหมือนเธอเมื่อเจอคนใหม่
ทะเบียนสมรสคงหมดความหมาย...เธอจดทะเบียนสมรักปักใจกับเขาไปแล้ว
ความมืดบังใจของเธอ จนมองไม่เห็นความรักจากฉัน
แค่เพียงหิ่งห้อยแสงรำไร... เพราะเขาทำใจเธอบอด
( ** )