จะกินอะไรหรือเดินเล่นยังไง
เป็นต้องแชร์เสมอ รูปที่ถ่ายตัวเองเอาไว้
เจออะไรก็โพสต์ ส่งไปนิดนึง
ภาพตั้งมากมาย นั่งดูไปยิ้มไป
แล้วทำไมอกซ้ายมันเริ่มอ่อนแอเริ่มหวั่นไหว
เมื่อบังเอิญวันนี้ มองดีๆกลับเห็นบางคน แอบเหงา
เปิดดูรูปไหนก็ใจหาย รูปถ่ายมันมีแต่ความเหงา
ก็แบบว่ายังสงสัยข้างเราไม่มีใคร แอบหวั่นใจและสับสน
สักคนบ้างไหมที่คล้ายเรา ที่ยังฝันยังรอคนแสนดี
เปิดดูรูปไหนก็ใจหาย รูปถ่ายมันมีแต่ความเหงา
อยากมีรูปคู่กับเขาให้ชื่นใจบ้างสักที รูปถ่ายจะชิวหรือวิวสวย
แต่ขาดใครคนนั้นข้างกันก็ไม่โออยู่ดี ถ้ามีใครสักคนคงลงตัว
จะลองเปลี่ยนมุมหรือแต่งเติมเท่าไหร่
ภาพก็ยังไม่ดี และดูไม่ค่อยมีความหมาย
รูปตัวเองที่ยิ้ม แต่ความจริงมันฟ้องอาการแอบเหงา
เปิดดูรูปไหนก็ใจหาย รูปถ่ายมันมีแต่ความเหงา
ก็แบบว่ายังสงสัยข้างเราไม่มีใคร แอบหวั่นใจและสับสน
สักคนบ้างไหมที่คล้ายเรา ที่ยังฝันยังรอคนแสนดี
เปิดดูรูปไหนก็ใจหาย รูปถ่ายมันมีแต่ความเหงา
อยากมีรูปคู่กับเขาให้ชื่นใจบ้างสักที รูปถ่ายจะชิวหรือวิวสวย
แต่ขาดใครคนนั้นข้างกันก็ไม่โออยู่ดี ถ้ามีใครสักคนคงลงตัว
อย่าเพิ่ง ด่วนสรุปอะไรไปก่อน ชีวิตคนเรานั้นอาจจะไม่น้ำเน่าเหมือนในละคร
หรือนิทานที่พ่อแม่เคยเล่าให้ฟังก่อนนอน มีเจ้าหญิงเจ้าชายมีคนดีคนร้าย
ถึงวันนี้มีเพียงแค่เรากับกล้องหน้า วิวสวยหรือแม้หยาดฝนที่โปรยลงมา
แต่เธอยังต้องมีความหวัง คนที่คล้ายกับเธอเขาอาจจะนั่งอยู่ข้างหลัง
เปิดดูรูปไหนก็ใจหาย รูปถ่ายมันมีแต่ความเหงา
ก็แบบว่ายังสงสัยข้างเราไม่มีใคร แอบหวั่นใจและสับสน
สักคนบ้างไหมที่คล้ายเรา ที่ยังฝันยังรอคนแสนดี
เปิดดูรูปไหนก็ใจหาย รูปถ่ายมันมีแต่ความเหงา
อยากมีรูปคู่กับเขาให้ชื่นใจบ้างสักที รูปถ่ายจะชิวหรือวิวสวย
แต่ขาดใครคนนั้นข้างกันก็ไม่โออยู่ดี ถ้ามีใครสักคนคงลงตัว
เธอไม่ต้องไปเสียใจ ถึงวันนี้เธอจะไม่มีใคร
คนเรายังต้องหายใจ ชีวิตก็ยังต้องเดินต่อไป
