.เลิกกันซะเนาะ อ้ายขอลาจาก
แล้วอ้ายยังฝาก
ให้รักษาตัวดีๆ
ถ้อยคำซึ่งอ้าย
ยกมาบอกลาครั้งนี้
หมื่นร้อยถ้อยคำดีๆ
ก็จบตรงที่อ้ายไป
.บ่ต้องห่วงน้อง กะได้ดอก
เก็บคำห่วงใยไว้บอก
คนใหม่ที่อ้ายมีใจ
อย่าทำท่าถาม
ว่าสิทำใจได้ไหม
อย่าส่งสงสารห่วงใย
เมื่ออ้ายหมดใจฮักกัน.
...ซังความสงสาร
ที่มันบ่มีความหมาย
ซังความห่วงใย
อ้ายให้ไว้เพื่อปลอบใจกัน
อกแทบสลาย
แนมเบิ่งอ้ายไปกับคนนั้น
ฮู้ว่าน้องต้องทรมาน
อ้ายนั้นยังทิ้งกันไป.
.บ่ต้องห่วงน้อง กะได้ดอก
หากคำห่วงใยที่บอก
มันหมายถึงการลาใจ
เมื่ออ้ายหมดฮักกัน
ความสงสารก็หมดความหมาย
บ่อาจใซ้ซับความเสียใจ
ที่มันรินไหล ออกตา
ซังความสงสาร
ที่มันบ่มีความหมาย
ซังความห่วงใย
อ้ายให้ไว้เพื่อปลอบใจกัน
อกแทบสลาย
แนมเบิ่งอ้ายไปกับคนนั้น
ฮู้ว่าน้องต้องทรมาน
อ้ายนั้นยังทิ้งกันไป.
..เมื่ออ้ายหมดฮักกัน
ความสงสารก็หมดความหมาย
บ่อาจใซ้ซับความเสียใจ
จากการที่อ้ายทิ้ง....ไป
