ฝนที่โปรยปราย เฮ็ดให้หัวใจอ้ายหวั่น เมื่อเธอ หายไป แบบบ่ได้ร่ำลากัน
เธออยู่หนใด ฮู้บ่ว่ามีไผเขาเฝ้าคอย โอ้..
* ยืนอยู่ริมหน้าต่าง มองดูฝนที่หล่นไหล แนมไปรอบๆกาย เจอแค่เพียงความว่างเปล่า
ฤดูฝนของอ้าย กลายเป็นฤดูเหงา.. โอ้..
** ฝนที่ตกลงมา คือจั่งหยดน้ำตา ให้กลับคืนมาสา คนที่ถ่ามันเหงาใจ
ไผสิคอยกอดเจ้า ยามที่ฟ้าฮ้องใส่ ตอนที่เจ้าตกใจ แม่นพุใดสิปลอบขวัญ
ในคืนที่ฝนพร่ำ หนาวจนใจสะบั้น เจ่าสิคิดพ้อกันแนบ่น้อ ยามพ้อฝน
ฝนที่ตกแฮงๆ แฮ่งคิดฮอดบางคน หรือเจ่ามีคน กางห่มให้อยู่ข้างกาย จั่งบ่กลับมา