คืนที่มีร่างกายไร้วิญญาณ
กลางผู้คนมากมายใต้แสงไฟ
นั่งมองเขาไปยิ่งสะท้อนใจ ให้เจ็บและเหงา
ก็เป็นเพราะเราเพราะใจของเราจะโทษใคร
แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนัก เหมือนไม่เหลือใคร
มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอ หนีหน้าฉันไป
สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงา ๆ กับใจร้าว ๆ นั่งเป็นเพื่อนดื่ม
เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำให้เสียเธอไป
ฟังเสียงเพลงเล่นกล่อมให้รื่นเริง
ใครก็ดูร่าเริงกับเสียงเพลง
เว้นเพียงที่เดียวเว้นเพียงผู้เดียวที่ดูเฉย ๆ
เพราะเจ็บเหลือเกิน เศร้าใจเหลือเกิน ที่พลาดไป
แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนัก เหมือนไม่เหลือใคร
มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอ หนีหน้าฉันไป
สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงา ๆ กับใจร้าว ๆ นั่งเป็นเพื่อนดื่ม
เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำให้เสียเธอไป
ก็อยากแก้ไขมัน แต่ไม่รู้ทำไง
ยังอยากให้เหมือนเดิม มีเธอใกล้กัน
แค่เปิดอกไปว่ารัก ก็เจ็บยิ่งนัก เหมือนไม่เหลือใคร
มันจบตรงคำว่ารัก ที่ทำให้เธอ หนีหน้าฉันไป
สุดท้ายก็มีแต่คืนเหงา ๆ กับใจร้าว ๆ นั่งเป็นเพื่อนดื่ม
เพื่อลืมความผิดพลั้ง ที่ทำ ให้เสียเธอไป
มันผิดพลั้ง ที่ฉัน พูดความในใจ
