แม้วันที่รอ อยู่ห่างเพียงใด หนทางแสนไกล จงฝ่าฟันไป
สูงสุดแผ่นดิน เสียดฟ้ากว้างใหญ่ ก็ไม่เกินมือเราจะเอื้อมไปถึง
หลงทางล้มลง บาดเจ็บบางที ขอเพียงให้มี กำลังแรงใจ
พลั้งผิดเป็นครู เรียนรู้เริ่มใหม่ ก้าวเดินไป พาใจไปสู่จุดหมาย
* อย่ายอมแพ้ แค่โชคชะตามันวกวน สับสนวุ่นวายไม่นานก็คลาย
อย่ายอมแพ้ แค่โชคชะตาพิสูจน์คน สู้ทนเดินต่อไป
** แม้วันนี้ยัง มืดมนเต็มที ทุกข์ภัยย่ำยี กระหน่ำในใจ
ขอแต่เรามี มีฝันยิ่งใหญ่ อีกไม่นาน อรุณสวัสดิ์ยามเช้า
ในคืนที่เหนื่อยล้ามองท้องฟ้าอันเวิ้งว้าง รุมเร้าด้วยปัญหาโชคชะตาไม่เข้าข้าง
ใจมันพ่ายแพ้เหมือนบาดแผลอยู่เต็มร่าง ชีวิตมันช่างยากเย็นมองไม่เห็นถึงความหวัง
แต่คืนที่มืดที่สุดถ้าสองขาเราไม่ยอมหยุดก้าว สูดหายใจรวบรวมพลังไม่ยอมหมดหวังและนั่งเศร้า
มันจะเหนื่อยแค่ไหน มันจะหนักแค่ไหน ทุกปัญหาต้องผ่านไป จะมืดยังไงเดี๋ยวก็เช้า
อีกไม่นาน อรุณสวัสดิ์ยามเช้า อีกไม่นาน อรุณสวัสดิ์ยามเช้า อีกไม่นาน อรุณสวัสดิ์ยามเช้า อรุณสวัสดิ์ยามเช้า
