จากแดนอีสาน
บ้านเกิดเมืองนอน
มาเล่นละคร บทชีวิตหนัก
จากพ่อแม่มา พบพาคนไม่รู้จัก
จากคนที่รัก จำลามาหางานทำ
อาบเหงื่อต่างน้ำ คร่ำอยู่กับงาน
ขยันทุกวัน ด้วยความรู้ต่ำ
เหนื่อยยากเท่าใด
ใช้แรง แลกเงินเช้าค่ำ
แต่มันต้องช้ำ ทำมาหาได้ไม่พอ
หมดแรงอ่อนล้า
นี่แหละหนาคนจน
สู้และดิ้นรน บางครั้งก็โดน
ผู้คนลวงล่อ
ตกงานบ่อยครั้ง
เงินซื้อ ข้าวยังไม่พอ
มันท้อ มันตรมเพียงใด
ช้ำใจ ปวดร้าว
กลับแดนอีสาน
บ้านเกิดเมืองนอน
ลาแล้วละคร บทชีวิตเศร้า
ทุ่มเทเท่าไร
ได้มา แค่ความว่างเปล่า
กลับมาบ้านเรา
ยังมีพ่อแม่เฝ้ารอ
หมดแรงอ่อนล้า
นี่แหละหนาคนจน
สู้และดิ้นรน บางครั้งก็โดน
ผู้คนลวงล่อ
ตกงานบ่อยครั้ง
เงินซื้อ ข้าวยังไม่พอ
มันท้อ มันตรมเพียงใด
ช้ำใจ ปวดร้าว
กลับแดนอีสาน
บ้านเกิดเมืองนอน
ลาแล้วละคร บทชีวิตเศร้า
ทุ่มเทเท่าไร
ได้มา แค่ความว่างเปล่า
กลับมาบ้านเรา
ยังมีพ่อแม่เฝ้ารอ
