ใกล้กันบ้าง ห่างกันบ้าง แต่ถ้าเราได้เจอกันทุก ๆ วัน อย่างคนสำคัญได้ก็ดี
เธอเคยพูด ไม่มีใคร เข้ามาเติมช่องว่าง ในหัวใจเธอได้สักที
* เป็นฉันเองที่คิด เริ่มไม่สนิทใจซะงั้น เป็นฉันเองที่วุ่นวายใจ เมื่อไม่เจอหน้ากัน
เป็นฉันเองที่พร้อม ให้ความอ่อนแอบังคับฉัน ยอมแพ้ให้ความใกล้ชิดกัน
** ใกล้แค่ไหน ก็แค่นั้น ไม่มีวันที่เธอจะรู้สึก เหมือนฉันที่คิดไปไกล
เริ่มตอนไหน จบตอนนั้น เกลียดตัวเองที่ใจฉันเริ่มก่อน เป็นของเธอ แค่ข้างเดียว
อาจจะใช่ อาจจะไม่ อยากให้ใจของเธอ คิดคล้าย ๆ กัน ยิ่งคิดเหมือนกันได้ยิ่งดี
อาจจะโง่ I don’t know อาจจะบ้า I think so อาจจะดูไม่ดีที่ฉัน เพ้อมันอยู่อย่างนี้
(เพ้อมันอยู่อย่างนี้)
เป็นของเธอ แค่ข้างเดียว ใกล้แค่ไหน ก็คงทำได้แค่มอง ไม่มีทางไม่มีวันได้ครอบครอง
( ** )