* ก็ฉันมันคนใจง่ายดันไปรักเธอง่ายเกินไป ก็แค่คืนเดียวทำให้หลง
ทั้งที่เราพึ่งได้พบ แต่ทำไมฉันถึงอยากจะผูกพัน
คุยมาตั้งนาน แต่บางคนก็ดันไม่ใช่ซะเลย แต่แปลกใจจริงหัวใจเจ้าเอ๋ย ดันมาหลงรักเธอ
ให้ทั้งตัว และกายใจ
หลายคนที่ผ่านเข้ามา แม้เขาทำให้รู้ว่ารัก แต่ใจเจ้ากรรมไม่เคยที่จะสนใจ
แต่พอเป็นเธอช่างแปลกนัก เพียงไม่นานฉันก็รัก ไม่เข้าใจเลยหัวใจ
ไม่ได้ง่ายกว่าจะรักใครสักคน แต่พอเป็นเธอตัวฉันเองก็สับสน จากดูเป็นคนไม่มีหัวใจ
แต่ทำไมวันนี้ง่ายเกินไป ไปรักเธอง่ายเหลือเกิน
เจอก็ไม่นานแต่ทำไมใจมันหลง คงเป็นเพราะยิ้มที่ทำให้ใจของฉันวุ่นวาย
จากไม่เคยรักผู้ใด กลับไปตกหลุมรักเธอ
ยิ้มของเธอช่างหวาน น้ำตาลเดือนห้ามันก็ยังอาย เพียงแค่ฉันได้มองก็อยากได้เธอมาเคียงใจ
ในยามราตรีแสนวิไล เธอช่างสวยเหลือเกิน
( * )
ได้กายเธอมาแต่ไม่ได้ใจเธอเลย แล้วทุกอย่างก็เฉลยให้ฉันได้รู้ตัวว่า
ไม่น่าไปเผลอใจเลย สุดท้ายก็นกตามเคย
เธอขว้างหัวใจฉันทิ้งที่เอาเพราะเมาไม่ใช่เพราะรัก ถึงว่าเธอดูสวยที่จริงเป็นเสือ เธอล่าผู้ชาย
ฉันดันไปหลงให้ใจ จูบเธอมันหวานเหลือเกิน
เสียดายจริงคนสวย หน้าตาก็ดีทำไมถึงร่าน หลงเธอทำฉันหลง อยู่ในพระวงของนางมาร
และสิ่งที่เธอต้องการ คือตัวไม่ใช่หัวใจ
หน้าตาเธอก็ดีนิสัยแบบนี้ก็คงไม่ไหว ถึงว่าเธอดูแพง ความร่านมันแรงซะยิ่งกว่าไฟ
ต่อไปจะไม่รักใคร จะเป็นตัวร้ายแบบเธอ
( * )
