ตอนที่เธอรับรัก ตอนนั้นรู้ไหม ว่าฉันนั้นมีความสุขเพียงใด
เราได้คบกัน มันเหมือนฝัน เพราะสำหรับฉันแทบไม่มีทางเป็นไป
ฉันรู้ดี ว่าเธอเคยเจ็บเพราะเขา หวังว่ารักของเราจะช่วยบรรเทาให้เธอลืมเขาสักที
แต่ทุกครั้งที่เธอเจอเขา เป็นฉันกลับที่ต้องเหงา สายตาที่เธอมองเขาเหมือนอยากจะขอคืนดี
* ยอมแล้ว...เพราะถึงฉันทำให้ตาย สุดท้ายเธอก็ไม่ลืมเขา
รักที่ฉันบอกกลายเป็น แค่ลมเบาๆ ไม่เคยเข้าไปในใจของเธอ
ฉันยอมแล้ว ยอมให้เธอกลับไป กลับไปหาคนที่ใจเธอต้องการ
ฉันยอมแล้ว และพร้อมจะยอมตัดใจ จะไม่รั้งตัวเธอเอาไว้ แม้รักเธอมากแค่ไหนก็ตาม
ไม่ไหว..จริงๆ แต่ฉัน...ก็ไม่เคยโกรธเธอ
มันผิดที่ฉัน..คนนี้ ที่เข้ามาในเวลาที่เธอ...นั้น
เจ็บปวด...ตอนนี้ฉันก็เจ็บปวด และไม่เมาได้ไงก็ตั้งเจ็ดขวด และยังสงสัยว่าที่ผ่านมาเธอเคยรักกัน
บ้างไหม เคยมีฉันบ้างไหม หัวใจเธอนอกจากเขาเคยมีเรื่องราวของเรา และวันดีๆบ้างไหม
( * )
** ถ้าต้องทนเพราะรักผมขอไม่ทนจะดีกว่า เธอมีอีกคนที่อยู่ในใจเธอควรรีบไปจะดีกว่า
ถ้ารอเธอให้ลืมก็คงต้องรออีกปีกว่า แล้วผมทำไมจะต้องมาทนให้กับคนไม่รักกัน
( ** )
ให้ใจมันเหงา บ้างแหล่ะดี ถ้าหากว่ามีแล้ววุ่นวาย ตัวเองต้องชํ้าตั้งกี่ที ให้พูดจริงๆกูมันก็งมงาย
จะคิดอะไรมากมาย ไม่นานเดี๋ยวมันก็หาย ร้องไห้ตรงนี้ดีว่ากลับไปอ้อนวอน
คิดอะไรมากมาย ชั่งแม่งเหอะ เธอยังรักเขาอยู่เสมอ มันผิดที่ผมดันไปเสนอหน้าเอง
