แลหวันลับฟ้า แลนกกากลับรัง
ใจลูกเลยังไม่สมหวังจะไม่คืนฝั่งอันดา
เปรียบดั่งลูกนก เพิ่งผกผินขึ้นฟ้า
ข้ามน้ำข้ามป่าเข้ามาอยู่กรุง
ตัวดำคล้ำหมอง บ่อยครั้งถูกมองหมางเมิน
ว่าเหม็นสะตอเหลือเกินชีวิตหกเหินดั่งหนังลุง
ลาป่าสะตอมาขอสบการณ์เมืองกรุง
หวังหลบไปหา ป้า ลุง แม่ พ่อ ที่รอคอยฉัน
สะตอพลัดถิ่นมาเดินบนดินกรุงไกล
เมืองคนวุ่นวาย หวังได้หวังแย่งแข่งขัน
ในวันอ่อนล้า อยากมีคนมาเคียงฝัน
แบ่งรักแรงใจให้กัน ให้ฉันไม่เดินเดียวดาย
แลหวันพ้นฟ้า ผ่านหลังคาตึกสูง
แลรูปพ่อ รูปแม่ ป้าลุง พยุงให้มีแรงใจ
จะสู้เพื่อหวัง ล้มลุกบ้างลูกไม่เป็นไร
ฝากคำข้ามเลลอยไปถึงอยู่ห่างไกลลูกยังคิดถึง
สะตอพลัดถิ่นมาเดินบนดินกรุงไกล
เมืองคนวุ่นวาย หวังได้หวังแย่งแข่งขัน
ในวันอ่อนล้า อยากมีคนมาเคียงฝัน
แบ่งรักแรงใจให้กัน ให้ฉันไม่เดินเดียวดาย
แลหวันพ้นฟ้า ผ่านหลังคาตึกสูง
แลรูปพ่อ รูปแม่ ป้าลุง พยุงให้มีแรงใจ
จะสู้เพื่อหวัง ล้มลุกบ้างลูกไม่เป็นไร
ฝากคำข้ามเลลอยไปถึงอยู่ห่างไกลลูกยังคิดถึง