แม้ตอนสุดท้ายต้องจากลา อยากจะขอเพียงสบสายตา หากัน ดั่งความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง
นึกถึงความหลังที่คงไม่ย้อนมา หยดน้ำตา มันก็ไหลรินจากความเสียใจ
มีเพียงรอยยิ้มที่กลับเลือนหายไป จากหัวใจ นานแค่ไหนไม่เคยได้รู้
* ทุกครั้งที่ฉันนอนหลับตา ยังคงมองเห็นแต่ใบหน้าเธอ เพ้อฝัน
และยังเก็บไปหวังว่าเธอจะกลับมา
แม้ตอนสุดท้ายต้องจากลา อยากจะขอเพียงสบสายตา หากัน
ดั่งความฝันที่ไม่มีวัน เป็นจริง
เมื่อก่อนฉันมีเธออยู่ตรงนั้นมาตลอด ไม่รู้ว่ามีค่ามากแค่ไหน
จะวอนขอภาพทรงจำเหล่านั้นกลับมาได้ไหม ได้แต่เสียน้ำตาให้กับช่วงเวลาที่เก็บรักษาไม่ได้
