มองเห็นแววตาของเด็กน้อย
นั่งคอยความหวังคนที่ผ่าน
ล้มตัวลงนอนบนสะพาน
ไม่สะท้านแม้ลมจะแรง
แดดร้อนหนูก็ทนไหว
กลั้นใจแม้กลางคืนเหน็บหนาว
กราบลงอ้อนวอนแทบเท้า
ขอเพียงเศษตังค์ก็พอ
หิว หนูหิว หนูหิว
ผ่านไปผ่านมาโปรดเมตตาหนูบ้าง
ไม่เคยรับรู้ความสุขสบาย
มีแค่ของเล่นคู่ใจ ก็แค่เพียงเศษพัดลม
โปรดมองหัวใจที่ไร้เดียงสา
หัวใจคนรากหญ้า เรือนาฬิกาหนูไม่เอา
กราบลงอ้อนวอนแทบเท้า
โปรดจงเห็นใจ ยายหนูไม่สบาย
หากถามพ่อแม่หนูอยู่ไหน
และเขาเป็นใครไม่เคยได้ก้มกราบ
คำถามมากมายที่ถั่งโถม
ระทมเหลือเกิน
แดดร้อนหนูก็ทนไหว
กลั้นใจแม้กลางคืนเหน็บหนาว
กราบลงอ้อนวอนแทบเท้า
ขอเพียงเศษตังค์ก็พอ
หิว หนูหิว หนูหิว
ผ่านไปผ่านมาโปรดเมตตาหนูบ้าง
ไม่เคยรับรู้ความสุขสบาย
มีแค่ของเล่นคู่ใจ ก็แค่เพียงเศษพัดลม
โปรดมองหัวใจที่ไร้เดียงสา
หัวใจคนรากหญ้า เรือนาฬิกาหนูไม่เอา
กราบลงอ้อนวอนแทบเท้า
โปรดจงเห็นใจ ยายหนูไม่สบาย
