* ก่อนเคยเป็นสิ่งแรกที่เธอนึกถึง เช้าในยามเธอตื่นเธอไม่เคยลืมจะโทรหากัน
ก่อนที่จะนอน เธอประคองดวงตาคู่นั้น บอกฉันว่าฝันดี แต่วันนี้มันไม่มีเธออีกแล้ว
ฉันเคยมีเธอในทุกเช้า เธอเคยเป็นเหมือนดวงดาวก่อนหลับฝัน
เธอเคยเป็นทุกเรื่องราวสำหรับฉัน เธอคือคนสำคัญที่ฉันทำหายไป
เธอที่บอกให้ฉันสู้ในทุกครั้ง เธอที่บอกคิดถึงฉันยามต้องไกล
เธอที่บอกให้ฉันอดทนไหว คือคนๆ เดียวกันกับคนที่เลือกไปไม่ย้อนมา
เธอเคยพูดบ่อยครั้งว่าฉันสำคัญแค่ไหน เธอเคยพูดแบบนั้น เธอจำได้ไหม
ไม่รู้กี่คำสัญญา ที่เราต่างเคยให้ไว้ เอาเธอคนเดิมคนนั้นกลับมาได้ไหม
ฉันในตอนนี้ มันคงอ่อนแอเกินไป
( * )
Sometimes you call me when my phone ring. คือค่ำคืนที่ rethought together
You're present for me. แค่ได้ยินเสียงก็ดีแม้ว่าเรานั้นจะไม่ได้เจอ
หลายครั้ง when I'm so lonely. เธอทักเข้ามาแบบพอดี รู้ไหม You make me getting better.
แต่ว่าเธอก็หายไป Forever Now, you're heart begger.
ก็ไม่ได้เจอตั้งนาน มันยังคงคิดถึงในวันวาน วันที่เรานั้นต่างก็ได้เคียงชิดใกล้กัน
ฉันยังคงเฝ้ารอทุกยิ้มและเสียงหัวเราะหน้างอ แต่คงได้เห็นแค่เพียงหน้าจอก็เพราะเธอไกลฉัน
และยิ่งยาวนานเท่าไร ยิ่งเราต่างทั้งก็เสียใจ และในสุดท้ายฉันก็คงตามเธอไม่ทัน
เพราะว่าไม่ใช่ฉัน หรือเพราะเราไกลกัน
( * )