เบื่ออะไรแบบนี้ เบื่อนาทีที่ฉันไม่มีตัวตน ท่ามกลางผู้คนมากมาย ที่ล้อมรอบกายอยู่
แต่ไม่เคยจะรู้ว่าฉันไปทำอะไร อยู่ที่ตรงนั้น สักครั้ง
* ส่วนเกินท่ามกลางผู้คนมากมาย อย่าลืมว่าฉันก็มีหัวใจ
ส่วนเกินที่ทำให้ดีเท่าไร ก็ดูว่าคล้ายจะน่ารำคาญ เมื่อ เธอ มอง ที่ฉัน
** ยิ่งตอกและย้ำว่าฉันไม่เคยสำคัญ เหนื่อยใจน้อยใจอะไร ไม่เคยมีใครเอ่ยถาม
ตอนเช้าฉันมายังไง กลับบ้านเย็นไปทางไหน ไม่เคยจะมีใครมาชวนไปด้วยกัน
และคืนนี้คงจะเป็นอีกคืนที่พูดกับฟ้า ตัวฉันต้องทำยังไงให้ใจฉันมีราคา
คุณค่าฉันคืออะไร ยังเหลือสักคนอยู่ไหม ที่จะมองตรงมาที่หัวใจที่มันกำลังยับเยิน
เก็บอาการเท่านั้น สิ่งที่คนอย่างฉันต้องทนทำไป อดทนเก็บมันข้างใน ว่าฉันต้องยังอยู่
อยู่ในที่ที่คงไม่มีคนใด จะปลอบโยนฉัน สักครั้ง
( * , ** )
( ** , ** )