กลับไปที่เก่า เหมือนว่าเรานั้นไม่เคยเดินก้าวผ่าน
คืนวันที่โหดร้าย ที่เคยทำร้ายกัน
ในความเงียบงัน มีเพียงเสียงของฉันในวันสีเทา
ไม่มีทาง กลับไปหา จะไขว่คว้ามัน
ทุกสิ่งลอยคว้างไม่มีทิศทางระหว่างเรา
คลื่นความเงียบเหงา ชัดเจนขึ้นทุกที
ถ้าจบลงไปตอนนี้ มันคงไม่มีความปวดร้าว
กลับไปที่เดิม ตรงที่เรานั้นเริ่มสร้างวันเวลาที่เจ็บช้ำ
กลับไปย้ำ กลับไปซ้ำ ที่เดิม
ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีทิศทางระหว่างเรา
ฉันคงต้องพอซักที อยากหนีไปจากตรงนี้
ที่จมอยู่ตั้งนาน แสนนาน
เมื่อในตอนนี้ ไม่มีทิศทางระหว่างเรา
คลื่นความเงียบเหงา ชัดเจนขึ้นทุกที
ถ้าจบลงไปตอนนี้ มันคงไม่มีความปวดร้าว
มันคงต้องดีกว่าปวดร้าว