เราก็คงได้แค่นี้ ต่อให้ดีสักเท่าไร
ในเมื่อทางที่ต้องเดิน ฉันเกินความเข้าใจ
แล้วต้องทนฝืนไป ทุกอย่าง
* ทางที่เคยดูว่าเหมือนกัน เธอลองหลับตา จะเห็นว่าเราเดินคนละทาง
ต่างคนต่างเดินไหม ในเมื่อเรายังทำได้ ฉันนั้นเฝ้ารอ……ที่จะขอเธอ
**อยู่บนคนละทางเดียวกัน จะต้องเดินไกลเพียงใด แล้วเราจะพบกันเมื่อไหร่
ตัดใจ เดินเพียงลำพัง นับวันจากนี้ไป เราคงไม่เสียใจอีกแล้ว
เราก็คงต้องผิดหวัง แต่ก็ยังต้องก้าวไป
บนเส้นทางที่ต้องเดิน ถ้าเลือกเองเมื่อใด
ฉันและเธออาจรู้ ในความต่าง
ไม่มีเหตุผล ที่จะฉุดรั้ง ไว้ข้างกาย
เราต่างคน ดูเหมือนจะอ่อนล้า ถ้ายังไขว่คว้า ฝันคงไกล จากวันนี้
