ดิ้นล่วยล่วยไหลลงท่องล่อง น้ำตานองฮองได้เต็มกะต่า
ฮักบ่ทันเหิ่มกะเด็ดข่วนจากลา โอ้ยเนาะ คือเฮ็ดได้
เชือกมันไว้พันทบหมื่นเกี้ยว เจ้ายังหาทางเหลี้ยวหลีกลี้หนีห่าง
คนคิงซาไปเบิดทั่วร่าง ปานฟ้ามันได้ผ่าพัง
* สุดระกำซ้ำในหัวใจคนไคคือดำแท้ บอกแน่เด้อทางแก้ ปมฮักที่เจ้ามันเอาไว้
** โยนไข่เลือกหม่องปองใดสิลืมเจ้า หัวใจคนเศร้ามันทรมาน
น้ำตาโตนโศกกระโดดโจกน้ำจัน ยังลืมบ่ได้
ย้ำข้าวบ่ทันแหลกกะต้องฟ้าวกลืน ปากว่าบ่เป็นอื่นแต่คือทิ้มอ้ายไป
หรืออ้ายมันคนผุฮ้าย (เจ้าเลยบ่ฮัก)
( * , ** , ** )
ย้อนอ้ายมันคนผุฮ้าย..... เจ้าเลยบ่ฮัก