ทุกๆ ทีที่ยอมแพ้ในใจเมื่อมองไม่เห็นเส้นชัย
ไฟที่เคยมี กำลังมืดดับไป จนเกือบทำให้ถอดใจ
ก็เห็นผู้คนที่เคยล้มทั้งยืน
ทำไมจึงลุกขึ้นมาในช่วงเวลา
ที่มันไม่ง่ายดาย เขาก็ยังสู้ต่อไป
อาจเป็นเพราะสิ่งที่ใฝ่ฝัน ต้องฝ่าฟันจนถึงเวลา
ต้องมีท้อ ต้องเหนื่อยล้า ขอเพียงเรานั้นไม่ถอดใจ
ไม่ว่าเส้นทางจะร้ายดี ไกลสักเท่าไร
ตราบใดที่หัวใจ ไม่ยอมและสู้ไป
ก็คงมีสักวันมันจะเป็นจริงสมใจ
คิดทุกที คนนั้นต้องเป็นเรา
คนที่เขาสู้ทน จนวันที่ได้ยืนและเดินหน้าต่อไป
ฝันเอาไว้แล้วเปิดตา
ไม่ว่าเส้นทางจะร้ายดี ไกลสักเท่าไร
ตราบใดที่หัวใจไม่ยอมและสู้ไป
ก็คงมีสักวันมันจะเป็นจริงสมใจ
จะกี่กำแพงที่ขวางทาง จงข้ามมันไป
บอกตัวและหัวใจ เนิ่นนานสักเท่าไร
หากเรายังฝันไกล คงจะเป็นวันของเรา
เป็นวันที่คู่ควรจะจดจำ
อาจจะมีเมฆฝนกระหน่ำ
ทำให้ฟ้ามืดดำเกินกว่ามองเห็น
แต่ว่าความฝันยังชัดเจน
ไม่ว่าเส้นทางจะร้ายดี ไกลสักเท่าไร
ตราบใดที่หัวใจไม่ยอมและสู้ไป
ก็คงมีสักวันมันจะเป็นจริงสมใจ
จะกี่กำแพงที่ขวางทาง จงข้ามมันไป
บอกตัวและหัวใจ เนิ่นนานสักเท่าไร
หากเรายังฝันไกล คงจะเป็นวันของเรา
เป็นวันที่คู่ควรจะจดจำ
เป็นวันที่คู่ควรจะจดจำ
แม้ว่าต้องล้มสักกี่ครั้ง
แม้ว่าต้องล้มสักกี่ครั้ง
