จั่งเเม่นบ่เป๊ะ จั่งเเม่นบ่เป๊ะ
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ ฮ้ายเนาะสาว
จักเป็นจั่งใด เมาเเล้วมักเฟี่ยน
เมาเเล้วลำบากเพี้ยน มักเป็นภาระหมู่
ขั่นวาได้กิน กินจนฮากไผกะฮู้
เลยบ่หลูโตนหมู่ น้อเพื่อนสาวเอ้ย
มันเป็นสไตส์ กะฮู้อยู่ดอก
เเต่อย่าออก อาการคักหลาย
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ จั่งเเม่นบ่เป๊ะ
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ ฮ้ายเนาะสาว
ไปเที่ยวงานใด๋ กะเมาเละบ่ข่าว
เมาเเล้วกะไหลไปนำ ผู้บ่าว
หายไปจนฮอดเช้า ยากหมู่นำหา
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ จั่งเเม่นบ่เป๊ะ
เมาเเล้วเละ เทิ้งฮ้องเทิ้งไห้
สติสตัง กะจักเสียไปไส
ผู้บ่าวเหลียวเห็น เขาก็รับบ่ได้
ฮอดหันหนี ไปทางใหม่
โอ๊ย เบาได้เบา
เบาได้เบา เบาได้เบา
เบาได้เบา เบาได้เบา ได้เบา ได้เบา
ตั้งสติเเน่เด้อเพื่อนสาว
อย่าสิเมาจนฟีลขาด ให้เบิ่ดมาดเบิ่ดซง
จักวาเหล้าขาวสิงห์ช้างม้าหง
ตักเข้าไปบ่จ่ง กะคงต้องเป็นจั่งซี้
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ จั่งเเม่นบ่เป๊ะ
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ ฮ้ายเนาะสาว
จักเป็นจั่งใด เมาเเล้วมักเฟี่ยน
เมาเเล้วลำบากเพี้ยน มักเป็นภาระหมู่
ขั่นวาได้กิน กินจนฮากไผกะฮู้
เลยบ่หลูโตนหมู่ น้อเพื่อนสาวเอ้ย
มันเป็นสไตส์ กะฮู้อยู่ดอก
เเต่อย่าออก อาการคักหลาย
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ จั่งเเม่นบ่เป๊ะ
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ ฮ้ายเนาะสาว
ไปเที่ยวงานใด๋ กะเมาเละบ่ข่าว
เมาเเล้วกะไหลไปนำ ผู้บ่าว
หายไปจนฮอดเช้า ยากหมู่นำหา
จั่งเเม่นบ่เป๊ะ จั่งเเม่นบ่เป๊ะ
เมาเเล้วเละ เทิ้งฮ้องเทิ้งไห้
สติสตัง กะจักเสียไปไส
ผู้บ่าวเหลียวเห็น เขาก็รับบ่ได้
ฮอดหันหนี ไปทางใหม่
โอ๊ย เบาได้เบา
เบาได้เบา เบาได้เบา
เบาได้เบา เบาได้เบา ได้เบา ได้เบา
