เมื่อความเหงาเดินเข้ามา
ฉันต้องคอยหลบตาอยู่ทุกครั้ง
คอยหวัง ไม่ให้มันหากันเจอ
แต่ยิ่งหนีมันก็ยิ่งตาม
วิ่งไล่ตาม จนทันอยู่เสมอ
ลงท้ายต้องนอนละเมอกับความเหงา
ได้แต่คอยภาวนาให้เวลา โปรดจงช่วย
พาใครสักคนให้เข้ามา และทำให้
ใจที่อ่อนล้า บอกลา ความเหงา
ไม่อยากเจออีกแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว
พอสักที หยุดตามฉันเสียที
เบื่อจะหนี ไอ้ความเหงา
หยุดตามมาได้แล้ว ฉันขอเลย
พอเถอะพอควรพอได้แล้ว ไม่มีที่ไปหรือไง
ทำไมจ้องตามแต่ฉัน ไอ้ความเหงา
ขอบคุณนะที่คอยวิ่งตาม
วิ่งคอยตามเป็นเงาอยู่ทุกครั้ง
คงรักกันมั้ง ดูเป็นห่วงกันจังเลย
พยายามทำใจให้ชิน
กับเพื่อนเก่า ที่ใจไม่เคยคุ้นเคย
แต่มันยังทำไม่ได้เลย สักที
ได้แต่คอยภาวนาให้เวลา โปรดจงช่วย
พาใครสักคนให้เข้ามา และทำให้
ใจที่อ่อนล้า บอกลา ความเหงา
ไม่อยากเจออีกแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว
พอสักที หยุดตามฉันเสียที
เบื่อจะหนี ไอ้ความเหงา
หยุดตามมาได้แล้ว ฉันขอเลย
พอเถอะพอควรพอได้แล้ว ไม่มีที่ไปหรือไง
ทำไมจ้องตามแต่ฉัน ไอ้ความเหงา
ไม่อยากเจออีกแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว
พอสักที หยุดตามฉันเสียที
เบื่อจะหนี ไอ้ความเหงา
หยุดตามมาได้แล้ว ฉันขอเลย
พอเถอะพอควรพอได้แล้ว ไม่มีที่ไปหรือไง
ทำไมจ้องตามแต่ฉัน
ไม่อยากเจออีกแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว
พอสักที หยุดตามฉันเสียที
เบื่อจะหนี ไอ้ความเหงา
หยุดตามมาได้แล้ว ฉันขอเลย
พอเถอะพอควรพอได้แล้ว ไม่มีที่ไปหรือไง
ทำไมจ้องตามแต่ฉัน ไอ้ความเหงา