มันเหนื่อย มันล้า กับงานกับคนต้องทนให้ไหว คนที่บ่จริงใจ
ในเมืองศรีวิไล ที่บ่แม่นบ้านเฮา
หอบเอาความจน ต่อสู้ดิ้นรนกับโชคชะตา บ่ว่าหนักหรือเบา
ถึงสิเมื่อยส่ำได๋ บอกใจว่าต้องไหว ยังมีคนรออีกมากมาย
ยินเสียงแคน ดังแว่ว ผ่านซอกตึกสูง เหมือนคำทวงสัญญา แค่หลับตา กะเห็นแต่ทางกลับบ้าน โอ้ย..
* อยากสิกลับไปซบ อุ่นไอบ้านนา ยามที่ใจเหนื่อยล้า เรี่ยวแรงเหี่ยวเฉา
อยากนอนขาขึ้นห่างเถิ่งเถียงนาคือเก่า เบื่อแล้วห้องเช่า มันบ่ส่ำบายกาย
อยากสิหนีให้พ้น คนที่บ่จริงใจ หนีจากความวุ่นวาย กลับคืนบ้านนา
อยากสิกลับไปกอด ผู้เพิ่นคอยคองถ่า.. ฮือ..
เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ
เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ เฮ้ยย่ะ
เหนื่อยนัก พักสาก่อน กลับมานอนเถียงนาน้อย แม่พ่อยังรอคอย ฮับลูกน้อย คืนสู่นา
กลับมาอยู่ในอ้อมกอด กลับมาพร้อมความคิดฮอด ให้กลับมาเอากำลังใจ ได้มีแฮง สู้ทนต่อไป
( * )
อยู่ทางบ้านเฮา
