เห็นโบว์แดง แสลงในใจ เห็นยามไหน แล้วใจหายยามนั้น
เขาซื้อให้เรา เมื่อวันสงกรานต์ อีกไม่นาน เขานั้น ไปซื้อให้อีกคน
โบว์ผูกผม เหมือนปมผูกใจ อยากผูกคอตาย วันละหลายสิบหน
ประชดใจคน อยากตายให้พ้น ด้วยโบว์ผูกผม ขื่นขมเหลือเกิน
* ตายซะ ให้รู้แล้วรู้รอด ตายซะ ให้รู้แล้วรู้รอด เขาจะไปกอดกับใครก็เชิญ
ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย
ต่างคน ต่างเดิน แล้วอย่ายูเทิร์น กลับมาหา ไม่อ้าแขนรอ
ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย ไปเลย
รีบไปให้ไกล ผู้ชายชีกอ
เห็นโบว์แดง แสลงในใจ อยากแช่งให้ตาย ด้วยภัยหมาว้อ
เอาโบว์ผูกผม โยนทิ้งลงท่อ จบกันแล้วหนอ ไม่ขอ พบคนหลอกลวง
โบว์สีแดง เป็นสีแห่งช้ำ จะขอจดจำ ทำฉันน้ำตาร่วง
ชีวิตติดบ่วง ไม่มีโชติช่วง ชอกช้ำ เพราะคำคน อกซ้นเพราะโบว์
( * )
( * )