อยากจะออกเดินทางไป ให้ไกลจากตรงนี้ อยากหลบหนีความจริง บางสิ่งที่ฉันเผชิญ
บังเอิญพบพาหลายหลาก มากมายไม่ซ้ำกัน วันบางวันบางอารมณ์ขืนขมช้ำใน
ไร้ใครไม่มีคนเข้าใจ ภายในใจที่มันอ่อนแอ ขอแค่เพียงสักวันให้ฉันได้เดินทางไป
* ดวงอาทิตย์สาดแสงร้อนแรงในเช้าที่สดใส สายลมปลิวไสวพัดพา
พัดพาใจ ที่มันอ่อนแอโรยรา หวนคืนกลับมาฟื้นคืนใหม่
หัวใจดั่งดอกทานตะวันเบิกบานงดงามตา แหงนหน้าขึ้นบนนภาท้าทาย
ยืนบนพื้นดิน มั่นคงอ่อนโยนร้อยเรียงราย แม้จะตาย ฉันไม่หวั่น ฉันไม่หวั่น ฉันไม่หวั่น ฉันไม่กลัว
( * )
ตื่นมาพบความจริงที่มันไม่ใช่ความฝันแต่ต้องอยู่กับมันเพราะฉันไม่อาจหลีกหนี ไม่อาจหลบหนีความจริงต้องเผชิญฝ่าฟัน
