ดึกแล้ว แต่สายตายังมองจ้องอยู่ ผมเดาเอาก็พอรู้ ว่าคุณไม่มีใครไปส่ง
* เมื่อร้านกำลังค่อยๆปิด ไฟกำลังค่อยๆดับ ผู้คนก็ค่อยๆกลับ
และผมก็คงไม่อาจปล่อยคุณไว้คนเดียว
** ถ้าหากว่าคุณไม่รู้ คุณก็ควรจะถาม และหากคุณเริ่มไม่เป็นก็ขอให้คุณทำตาม
และหากว่าในคืนนี้คุณยังเขิน ผมจะเป็นคนเดินเข้าไปถาม ว่าคืนนี้มีใครไปส่งหรือยัง
ไม่ได้คิดร้าย แค่เสียงหัวใจข้างในร้องบอก สุภาพสตรีที่ตรงนั้น ให้กลับคนเดียวคงอันตราย
สัญญาจะไม่ทำอะไรที่มันเสียหาย คุณไม่ต้องกังวลใจ
รับรองไปกับผมน่ะปลอดภัย ผมจะกลับไปส่งคุณถึงบ้าน
จ๊ะ รถเมล์ก็ไม่มี taxi ก็ไม่ดี กลับไปกับพี่เถอะนะ
รถเมล์ก็ไม่มี taxi ก็ไม่ดี ไปเถอะ ไปเถอะนะ
