* มีเหตุและผลของมันหมด มันเกิดจากผลของการกระทำหมด
วันนี้ถ้าแม่งไม่ดี พรุ่งนี้เดี๋ยวแม่งก็ดี วันนี้ถ้ายังไม่รู้อยู่มีชีวิตในวันพรุ่งนี้ดู
มีเหตุและผลของมันหมด มันเกิดจากผลของการกระทำหมด
กูล้มก็ได้ไม่นานเว่ย วันนี้ดีกว่าเมื่อวานเว่ย อย่าเพิ่งตัดสินว่ากูทำได้แค่ไหน กูยังไม่ตายเว่ย
ซับเหงื่อที่หน้า แล้วปาดน้ำตาที่แก้ม อาจไม่ใช่คนบนฟ้า อาจไม่ใช่โชคชะตาที่แกล้ง
โทษตัวเองและเอาใหม่ คราวหน้าไม่ทำแบบเดิมอีก ชนแบบนี้แล้วพ่ายคราวหน้าก็คงมีทางหลีก
ก็เหมือนนิ้วก้อยกับขอบเตียงแหละ คราวหน้าจะได้ระวังหน่อย
ไม่พอใจกับผลที่ได้ ใครเล่าจะกลับไปทำบ่อย
นี่แหละประสบการณ์ ผิดพลั้งก็เพื่อชำนาญ เรามีชีวิตอยู่ในตอนนี้ ไม่ใช่พรุ่งนี้หรือในเมื่อวาน
ก็ถ้าผิดมันเป็นครู ผ.อ.คงเรียกกูว่าปู่ ล้มก็เพื่อได้เรียนรู้ อย่าเพิ่งตัดสินตัวเองทำได้แค่ไหน
ถ้ายังทำอยู่
( * )
ซับเหงื่อที่หน้า แล้วปาดน้ำตาที่แก้ม อาจไม่ใช่คนบนฟ้า อาจไม่ใช่โชคชะตาที่แกล้ง
ลองดูอีกสักครั้งให้รู้ว่ามึงหรือมันที่แน่ มองตรงไปที่เป้า แล้วพุ่งเข้าไปที่แม่ง
กี่เจ็บไม่นับ ไม่ยอมกูยังไม่แพ้ว่ะ ถ้ายังไม่ตายเดี๋ยวรู้ว่ามึงหรือกูที่แท้ว่ะ
เนื้อกับไม้ เดี๋ยวรู้ใครแน่กว่ากัน คนกับปัญหา เดี๋ยวรู้ใครแย่กว่ากัน
ไอ้ที่กูมีกูไม่ได้ฟลุ๊ค ไม่มีใครเขามาให้หรอก กูเสียอะไรไปบ้างโทษทีที่กูไม่ได้บอก
กว่าจะถึงตรงนี้บอกเลยว่าแม่งไม่ง่ายหรอก อยากเห็นธงขาวกูเรอะ เฮอะ ไม่ได้หรอก
( * )
โน้โนว โนโหน่ว โน้โนว โนโหน่ว โน้โนว โนโหน่ว โน้โนว โ กูยังไม่ตายเว่ย
โน้โนว โนโหน่ว โน้โนว โนโหน่ว โน้โนว โนโหน่ว โน้โนว โนโหน่ว กูยังไม่ตายเว่ย